دین آرامش بخش ما

اینکه آدم از خودش بدش بیاید و دیگر حتی خودش هم خودش را قبول نداشته باشد، درد بزرگیست! مثلا وقتی به عهد و‌قول و قرار هایی که با خودمان می گذاریم، وفادار نمی مانیم، انگار باورمان نسبت به خودمان هم زیر سؤال می رود!اگر خودت را از دست بدهی، دیگر که را داری؟!… بیشتر »

گاهی آدم دنبال ریاضت های عجیب و پیچیده ست و فراموش می کند که همین کوچک های روزمره، چقدر تأثیر گذار است.همینکه با تر و تمیز کردن خانه باعث حس آسایش خانواده ت بشوی.یا اینکه با وقت گذاشتن برایشان، لحظات شادی را رقم بزنی.یا اینکه وقتی می توانی و قدرت دهن جو… بیشتر »

چرا تا به حال چیزی درباره تو ننوشته ام؟ وقتی کسی عاشق می شود، هر چقدر هم که جلوی همه بلبل زبان و پر از اعتماد به نفس و ‌راحت و ریلکس باشد، به او که می رسد به "تته پته" می افتد. هل می شود و دستپاچه می شود.دست میگذارد در زنبیل پر از واژه های "شیک و پیک" و… بیشتر »

کیک یزدی با چای عطری خوش طعم و بخار آلود، دلم را گرم می کند. کاش بپرسم چه معجون خوشبویی در این چایی ریخته اند.کمی از حلوای زعفرانی را مزمزه می کنم. عطر کره محلی اصلش، چه حس خوبی دارد.ناگهان بغضم می گیرد و حلوا را با بغض، قورت می دهم.این خانه برای من خاص… بیشتر »

دستمال کاغذی بیرون کشیدن از جعبه، جوابگوی اشک های نریخته یواشکی نیست این دستمال های نازک نارنجی، فقط به درد پاک کردن اشک های نمایشی میخورند. آن اشک های پنهان شده ی تبدیل به بغض شده، حرمت دارند. عطر غزل های حافظ میدهند. امان از دنیای نارنجی بدون او! بعضی… بیشتر »