دین آرامش بخش ما

همین که گوشی را برداشت، سلام علیک نکرده گله و شکایت ها شروع شد. در حالیکه ماهیتابه‌ پر از سس قرمز قارچ و‌گوشت چرخ کرده و فلفل دلمه ای را خاموش می کرد، ته دلش گفت: “همین دلخوشی های کوچولو را هم از آدم می گیرند".
دوباره داشت می رفت تو فاز گله و شکایت… انگار خودش هم داشت می شد یکی مثل مخاطب پشت خط…
حق به جانب، شاکی، منفی بین و غرغرو…
نفس عمیقی کشید و عطر خوشبوی پیچیده در فضا را به مشام کشید.
چهار گزینه روبه رویش بود:
1- اعصاب خرد و خاکشیر شده و دل سوزاندن به حال خود
2- جواب دندان شکن دادن و مقابله به مثل!
3- گوش شنوا بودن، همدلی و خود را به جای مخاطب گذاشت
4- به نحو محترمانه ای بحث را کوتاه کردن و‌ به لذت های کوچولوی زتدگی پرداختن!


پ.ن:

تیک زدن صحیح گزینه های پیش روی ما در هر لحظه از زندگی مهم است. حتی اگر در جزئیات روزمره ای باشد که به سادگی از کنارش رد می شویم.


دین آرامش بخش ما
به قلم شیدا صدیق

https://golenarges18.kowsarblog.ir/