دین آرامش بخش ما

برای گردگیری اساسی آماده شو!
راستش می خواهم تحکم آمیز بگویم.
شوخی که نیست، مثلا دو روز دیگر قرار است بار سفر را ببندیم. حالا چه فرقی دارد که این سفر، سی ساله باشد یا صد ساله. همین که بدانی موقتی است و در واقع مسافرت است، کافی نیست؟!

عجیب است که در مقصد بعدی، یعنی آن جایی که قرار است تا ابد در آن زندگی کنی، کوله پشتی و چمدان ها و هر چه که داری، بازرسی می شود و در واقع، تر و تمیزی آن، برایشان مهم است.

حتی، هتل یا مسافرخانه ای که در این مدت در آن ساکن بودی، را چک میکنند که ببینند تمیز و‌مرتب بوده یا نه!
(واژه ی “خانه” را به کار نمی برم! چون به معنی واقعی کلمه، “مسافرخانه"است.)
خلاصه جانم برایت بگوید: ظاهر، باطن، ریز و درشت و‌حتی “مثقال ذره” را هم بازرسی می کنند.

با این حساب، هر چه تا به حال دست، دست کرده ایم، کافیست.
خانه عمرت را تر و تمیز و شسته رفته،‌ کن!
حساب اون تکه کوچولوی آشغال ته آن کنج را هم داشته باش.
کمی ترساندمت مگر نه؟
ناراحت نشو! بعد از این پاکسازی درونی، یک فنجان چای گرم با یک تکه شیرینی خوش طعم می چسبد.
حالا می توانی هر شب، سرت را با خیال راحت روی بالش بگذاری و یک« آخیش، خدایا شکرت که ازم راضی بودی.» از ته دل بگویی.
و از فردا روز از نو، روزی از نو…
مگر نشنیده ای که قدیمی ها می گویند:
“کار خونه، تمومی نداره!”


« فَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَیْراً یَرَهُ

وَمَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرّاً یَرَهُ »

پس هر کس، به اندازه ذره ای کار نیک کند، آن را می بیند.
و هرکس به اندازه ذره ای کار بد انجام دهد، آن را می بیند.

«قرآن مجید، سوره مبارکه زلزال، آیات هفت و هشت»

+به قلم خودم.

دین آرامشبخش ما