دین آرامش بخش ما

اللَّهُمَّ وَ أَشْرِبْ قُلُوبَنَا إِنْکارَ عَمَلِهِ، وَ الْطُفْ لَنَا فِی نَقْضِ حِیلِهِ. 
خدایا قلب های ما را از انکار عمل شیطان سرشار کن و به ما چاره ای برای در هم شکستن حیله های او ، بیاموز. (صحیفه سجادیه، دعای هفدهم فراز هشت)


صدای پچ پچ‌هایش شنیده می شود:
( کم نیار! وگرنه هوا برشون می داره که تو ساده ای…
یکی شنیدی، ده تا بارشون کن، اخه ی توی بیچاره چقدر باید بشنوی و دم نزنی…

ولش کن. کمکش نکن، نوکر بی جیره مواجبشون که نیستی،جون مفت داری یا انرژی زیادی ؟! یه کم خودتو دریاب…

در روایت داریم که یکی از مهترین خواسته های شیطان هنگام رانده شدن، این بود که از خدا خواست: هر حرف و وسوسه ای که من در قلب و‌گوش جان انسان می اندازم، او بی خبر باشد و‌چنین گمان کند که این صدای درونی خودش است ، نه صدای من!
در تمام این دست و پا زدن ها و مغلوب شدن ها، باید درک کنیم که تا به قدرت یکتای مطلق جهان متصل نشویم، حریف شیطان درونی و بیرونی نخواهیم شد…
عطرخاک دلنشین مهر کربلا را حس میکنم وقتی سرم را یه خاک میگذارم و می گویم:
هیچ چیز به اندازه سجده، شیطان را مأیوس و خشمگین نمی کند…
کاری که او نکرد و رانده شد…
کاش از ته دل سجده کنیم به اله واحد..
و هوای نفس را در برابرش به خاک یمالیم…
و آن وقت هست که میفهمیم تمام این مدت چقدر خدا نزدیک ما بوده و ما غافل و اسیر بت بزرگ(من)
آرام زمزمه میکنم:
تو خود حجاب خودی
حافظ! از میان برخیز

#به_قلم_خودم
#دین_آرامشبخش_ما
#صحیفه_سجادیه
#به_قلم_شیدا_صدیق