فرمول طلایی شادی و آرامش
میرن و میان…غم ها رو میگم!
تا می خواد دلت خوش شه که خب، پس دیگه تمومه و فرمول شادی و آرامش را یافتی، می بینی که نه بابا رو دست خوردی، غم با اون تلخی قهوه وارش و اون رنگ تیره ی سرسنگینش میرسه و میگه من همیشگی ام!
موقتی میرم که یه نفسی بکشی ولی میام!
نمیدانم آدرس اون میخانه ای که حافظ و سعدی و‌مولانا از آن نوشیدند و دیگر مست و شاد٬ زندگی کردند کجاست؟!
و این شعر حافظ:
«تا به میخانه، پناه از همه آفات بریم» …
عجب میخانه دنج درست درمونی پیدا کردی حافظ!
حالا نمیشد کمی سر راست تر آدرس بدی و اینقدر مبهم حرف نزنی!
چه حرفها! اصلا شعرا و سرراست حرف زدن؟!
قشنگی شعر و ادبیات به ابهامش هست و در هاله ای از راز پیچیده بودنش…
باید بگردی و کشفش کنی.
اما در آخر غزل، آدرسش را پیدا میکنی» .
همانجا که نوشته:
«حاجت آن به که بر قاضی حاجات بربم» !
دین آرامش بخش ما
به قلم شیدا صدیق
https://golenarges18.kowsarblog.ir/
