سه نقطه بگذار و‌شروع کن...
سه نقطه بگذار و شروع کن…
اوایل فکر می کردم علوم دینی، فقط منحصر به فقه و احکام و‌رشته های الهیات و… می شود.
بعدها فهمیدم که یک پزشک هم اگر هدفش و نیتش الهی باشد ، علمش در واقع از علوم دینی است…
یک مهندس هم و یک…
“یک” هایی که اگر نوک قلم ذهنشان به سمت و‌سوی ثبت لحظه های الهی باشد، دیگر “یک” نیستند. اویند او …
مثل قطره ای که به دریا پیوسته و دیگر قطره نیست. دریاست!
هرکسی، فرقی نمیکند در هر علمی اگر نیتش، حرکتش، قدمش و قلمش در راه حق و حقیقت باشد، علمش می شود جزء علوم دینی…
به فرصت و قلمی که در دستانمان هست می اندیشم…
همان که خداوند به آن سوگند خورده است …
«ن و القلم و ما یسطرون»
سوگند به قلم! و آن چه با آن می نویسند . «سوره مبارکه قلم/ آیه 1
قلم، قداستی دارد که در وصف عظمت آن همین بس که از خون شهیدان نیز افضل شمرده است. چنان که پیامبر عظیم الشأن اسلام می فرماید:«یرجح مداد العلما علی الدماء الشهدا»
و این یعنی باری سنگین و تعهدی شگرف که باید در قبال قلم داشت…
راستش را بگویم کمی ترس برم داشته است.
این جملات آسمانی، چقدر عظمت دارد و چقدر مسئولیت آور است…
اما انگار زمزمه ای آرامشبخش در قلبم نجوا می کند:
نترس! کافیست! دوستش داشته باشی و بخواهی از او بگویی!
از هر آن چه رنگ و بوی او دارد!
عطر حقیقت دارد…
و نشانی از منم منم های فرعونی مخفی در هزار توی دالان های نفس ندارد…
نیت کن به عشق او بنویسی و لا غیر …
بعد سه نقطه بگذار و‌شروع کن…
و‌بدان قلمی که با نیت خالص و عشق او شروع به نوشتن کند، تا بی نهایت ماندگار است و جوهر عشقش خشک نشدنی …
انگار حافظ با قلم عاشقش آمده که بشود شاهد مثال این عاشقی:
«ثبت است بر جریده ی عالم، دوام ما» ❤?
#به_قلم_خودم
#دین_آرامشبخش_ما
#قلم
#به_قلم_شیدا_صدیق
#انس_با_قرآن_مجید
