احسن تقویم
#به_قلم_خودم صورت خوشگل و دوست داشتنی اش، کشیدن دارد، از آن لپ کشیدن های از ته دل… هر کسی از راه می رسد، با پیش، پیش کردن و جانم، جانم و اصطلاحات من در آوردی که فقط در لغتنامه های نانوشته ی قربان صدقه ها، وجود دارد، محبتش را نشان می دهد…
راستی! این کوچولوی تو دل برو، مگر چکار کرده به جز سکوت و‌پاکی…
فطرت پاکی که بوی خدا می دهد…
رنگ و لعاب های دنیای امروز که یا بزک دوزک های موقتی، به زور باور خوشگلی را می خواهد، تزریق کند، در نگاه جماعت، چقدر پس زننده هست و دافعه دارد…
میدانی؟ انگار یک جای کار می لنگد…
طبیعی بودن و خودت بودن، لای چهره های یک شکل و‌قالب زده ، گم شده است…
به چهره ی پاک و‌واقعی کودک نگاه می کنم و ناگهان با دلهره ای ناگهانی قلبم می ریزد پایین…
نکند فطرت ما، انقدر چرک گرفته باشد، که حتی اگر لای آلبوم های قدیمی سال های دور هم بگردیم، دیگر خودمان را نشناسیم؟!
نکند ، با همین جزییات ساده که هر روز با بی خیالی از آن رد می شویم و‌ککمان هم نمی گزد، چهره ی لطیف و دوست داشتنی باطنمان را خط خطی کرده باشیم؟
ما زیبا خلق شدیم پاک پاک، ناب و نوازش کردنی، در “احسن تقویم”
اما نکند در این دنیای خاکی با هزار جور فریب خوش رنگ و گول زنگ ، پای بند شویم به همین"اسفل السافلین” و دیگر نتوانیم اوج بگیریم؟
کودک با چشمان متعجبش به من زل زده، لبخندی از ته دل میرنم و‌در دلم می گویم:
هنر این هست که یک عمر زندگی کنی، در همین اسفل السافلین پست هزار چهره …و هنوز فطرتت را لطیف و یکرنگ نگه داری .
و در روزی که با یار وعده دیدار داری، “قلب سلیم” را تقدیم حضرت دوست کنی.
«لقد خلقنا الانسان فی احسن تقویم.
ثم رددناه اسفل سافلین.
الا الذین امنوا و عملوا الصالحات فلهم اجر غیر ممنون»
ما انسان را در بهترین صورت و نظام آفریدیم. سپس او را به پایین ترین مرحله بازگردادیم.
به جز کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند که برای آنها، اجر و پاداشی تمام نشدنی است.(سوره مبارکه تین، آیات چهار، پنج و شش)
#دین_آرامشبخش_ما
#انس_با_قرآن_مجید
#به_قلم_شیدا_صدیق
#تلنگر
